Een traan met een kwinkslag, het laatst geschreven boek van Manja Croiset, maar hopelijk niet het laatste boek dat zij schrijven zal.. in de diversiteit van haar teksten heeft ze mij te pakken. Soms zo concreet en soms abstract. Ze laat je stilstaan bij haar tekst, zoveel zeggend over het leven wat zij beleefd. Wat een zelfkennis en wat heeft zij een hoop doorstaan, zo eenzaam met nog geen rust in… die stilte.. het kunnen schrijven als een gewaardeerde schrijfster zit in haar en ik denk dat dit nooit anders is geweest. Zo bescheiden als zij is heeft ze het zelf over het noteren van tekst, ik noem het heus schrijven (een schrijfster) als geen ander. Dat zij haar gedachten en gevoelens zo pakkend op papier kan zetten in woorden lukt haar ook in afbeelding. Ik kijk uit naar haar aankomend boek hopelijk met ook afbeeldingen. Die vertellen je namelijk ook al een boel…
Zo hoort het u nog eens van een ander…
LikeLike