COLLAPS

REJECTED AND DESPISED

a nervous breakdown
tremendous fysicly collaps

NO MIRACULOUS RESURRECTION

Wat heb je aan wijsheid!

Zo waar is het dus mijn aforisme. Ik moest mijn verzorgende naar huis sturen, omdat ik zag, dat het haar teveel aanpakt en daar blijf ik met pijn en angst en waanzinnig veel verdriet alleen achter. Wijs zitten te zijn, dus trok ik deze uit de kast, maar wat heb ik eraan????
kennis is geen macht, maar geeft inzicht in je onmacht

Advertentie

Had in een interview gemoeten!

Over het boek zieleroerselen!
Bij deze wil ik mijn excuses aanbieden voor een deel van het boek, met de gelijknamige titel van mijn weblog.
Ik ben na het verschijnen nog wel geïnterviewd, toen was het kwartje helaas nog niet gevallen!
Nu kijk er op terug en vind het hoogst gênant!
Er staan goede dingen, de tekeningen van vroeger met toepasselijke onderschrift in het recente verleden, misleidden de kritische ogen. Weer een ander aspect en ook een stukje geschiedschrijving, sommige redelijke gedichten.
Nu weet ik dat niet had publiceren zo kort na de dood van mijn ouders. Teveel subjectieve emoties en zelfs als mijn waarnemingen correct zouden zijn. ( Er bestaat niet zo iets als objectiviteit). Midden in een rouwproces en erfenisverdelingen, zieker worden en de machteloosheid. Hebben me dingen naar buiten
laten brengen in het boek, die je met vrienden, andere naasten of een therapeut deelt. Maar je legt ze niet op straat.
Het is gebeurd , ongedaan maken kan ik het niet, maar ik schaam me diep. Los van gelijk of niet. Dit is rioolpers.
Nu het nog kan, wil ik zeggen, dat het me oprecht spijt.
MANJA
Wel kijk ik met trots naar mijn slot boekje . WIE IS DIE VROUW IN DE SPIEGEL. Vele boeken, monumenten e.d. met spiegels. Maar bloemlezing of rouwkrans uniek en ik ben er blij mee. Het staat auteursrechtelijk op mijn naam. Mijn beste boek een mooie afsluiting. Ja, er is een ander klaar, maar moet je niet stoppen op je hoogtepunt. Lichaam en geest zijn op een dieptepunt! Het einde nabij!

LEUREN LANGS DE DEUREN!

Als ik iets haat, is het leuren langs de deuren voor goede doelen.
Woedend kijken ze je aan of je een misdadiger bent zonder hart, mijn vader werd ooit een ernstige ziekte toegewenst.
Terwijl hij toch heel wat gewoon via de bank doneerde.
En wie gaat waar voor collecteren. Iemand met kanker in de familie voor KWF, iemand met een nierziekte enz.
Ze bellen aan zonder stil te staan of ze misschien een zieke of anderzins getroffene storen!
Colportage ook zoiets en dan telefonisch. En acties op tv bij rampen. Stort of niet ( o arbeiders), maar niet omdat je naam genoemd wordt!
Hoeveel herdrukken zijn er al verschenen van “wij zijn ons brein”, maar niemand weet…
En opeens is daar OBAMA, die een groot onderzoek, naar onze grijzen hersencellen, wil starten. Net een Nederlandse wetenschapper aan de VU in Mokum uitgebreid aan het woord.
“We” weten meer van de ruimte ( o ja, bewijs eens) dan van onze eigen hoofden, maar als ik nu ergens met een grote donatie voor onderzoek zou willen bijdragen is het aan hersenonderzoek.
Wat in mijn hoofd zegt “aan de deur wordt niet gekocht”? 😉

CONFERENCES GEEN SHOWS!

In “mijn” tijd waren cabarettiers puur woordkunstenaars. Wim Kan met zijn politieke items ( wel te lang doorgegaan) en Fons Jansen breed geörienteerd.
Het waren en blijven mijn favorieten.
Hier en daar een accessoire, maar dat was het.
Tegenwoordig zijn het shows! Zo gezegd niet “MIJN DING”!!

Als ze bij de CIZ dit lezen, raak ik subiet al mijn hulp kwijt!

Lieve late of vroege kijkers, een wijze raad ( dombo, die ik ben!) Een prachtige nieuwe monitor. Ik zou het laten rusten tot er hulp. Eigenwijs als ik ben, ga ik toch aan de slag. Een les geleerd. DEMONTEER NOOIT IETS VOOR U GEKEKEN HEBT OF HET NIEUWE MATERIAAL IN ORDE IS! De oude monitor gedemonteerd. Bureau om gebouwd, omdat de nieuwe monitor groter is ivm mijn slechte ogen. Enigzins te hard gewerkt en trillend als een riet. VOOR ELKAAR en toen. De nieuwe uit de verpakking met een boel gehannes met slechte ogen en trillende handen, de parallelle poort van de monitor aan gesloten een waanzinnig gehannes, toen het bij geleverde nieuwe snoer en juist ja, toen paste het vers uit de doos niet in de monitor. Ik denk andere keer verder maar ja. Hoe slaap je dan zonder pc.? Nou lieve lezers, meer dan een uur bezig geweest om de oude weer aan gesloten te krijgen. Nu te overspannen voor mijn bed. Dus als jullie opstaan, ga ik er pas in. GEWELDIGE MISSIE!!!!
Maar nodig was het niet. Niemand heeft me gemist, niet één mail , niet één bericht en nu naar BED???? WEES ALLEN OP UW HOEDE, BIJ EEN EEEN NIEUWE AANKOOP!

AGONIE

AGONIE EN TEGELIJKERTIJD DE WORSTELING MET DE VERGANKELIJKHEID!

Mijn zichtbare aandeel in de dissertatie van de arts M.K. Dees

Gefeilciteerd, weledelzeergeleerde Mevrouw M.K Dees
en voor mijn lezers.
Deze tekst staat in haar dissertatie!

CLAUSTROFOBIE VOOR MIJN BESTAAN

de woorden vloeien vanzelf
suïcide gedachten
maar ik ben opgesloten
in mijn dwangbuis van ziekte en angst
zo ondoordringbaar
dat niemand me kan horen
schreeuwen

OVERPRIKKELD DUS OVERVERMOEID ZEG MAAR ANDERSOM

Deze dag kan ik dus ook weer vergeten!
Overprikkeld.
Laat in slaap is gewoon, maar dit had ik lang niet gehad. RESTLESS LEGS! Vroeg gewekt door zo’n ramp vrachtwagen. Ohropax kan niet door het beschadigde evenwichtsorgaan. En de koerende duivenramp is ook al weer begonnen. Over 5 weken weer een vreugde . De zomertijd. De klok kun je verzetten, mijn tijd niet.
De eerste de beste, die zegt fijn de lente komt eraan. Schiet ik over hoop. Vroeg licht nog veel meer geluidsoverlast. Wat ik aan mooi weer heb niets, naar buiten uitgesloten en dan kunnen de schuifdeuren en de ramen open. o ja, de eeuwige barbecues doen mijn huis blauw staan! Was getekend een iezegrim. Nee, gewoon een ziek mens. SUCCES VANDAAG VOOR JOU VANDAAG MARIANNE DEES EN BREEK EEN LANS VOOR MIJ EN ANDEREN. TOCH MAAR TERUG NAAR BED, WANT DIT OP ZIJN GAAT NIET!

LIJDEN IS LIJDEN!

Lijden is lijden, mijn huisarts vroeg me, wat zwaarder weegt, mijn psychisch lijden of mijn fysieke. Dat kan ik niet zeggen en het is een samenspel ( voor de wet allang gelijk getrokken, maar de artsen gaan er toch anders mee om).
Maar wat erger is, als ik gek van de pijn ben (ooit schreef ik één trauma, vele vertakkingen) dat geldt ook voor de neuralgieën 27 jaar geleden begonnen met alleen een trigeminus, nu door mijn hele lichaam, ja een zenuwstelsel heeft vele vertakkingen en dat is dan nog alleen de zenuwbanen en dat is dan een uitlichting van een paar klachten, (mensen hebben voor minder wel gekregen! Morgen plaats ik dus de tekst van mij die staat in de dissertatie van de huis- en s.c.e.n. arts Marianne K. Dees.) Promoveren op zo’n onderwerp en schrikken van mijn tekst, snapt u? Nou dan doet u meer dan ik!
http://www.umcn.nl/Research/Scienceagenda/Pages/PromotieDees.aspx
Of als ik krankzinnig word van angst, zonder één moment in mijn leven psychotisch te zijn geweest.
Ik heb allang een euthanasiewens, maar de laatste tijd acuut, toch graag uitstel als het zou kunnen tot de film is vertoond. Erkenning voor leven en werk, maar als 5 minuten al een eeuwigheid zijn, hoe houd ik dan vol tot november, als ze iets palliatiefs kunnen bedenken voor angst en pijn, lopen zou ook nog fijn zijn, maar geen vereiste. Ogen en oren, die het doen zou ook leuk zijn.
Waarom kan ik het nou niet toch 10 maanden vol houden, als ik al 66 rampjaren achter me heb. Nou dit bericht voor de volgende s.c.e.n. arts. Iemand, die zoveel en zolang heeft moeten incasseren, als die weet dat daar binnen een jaar erkenning voorkomt en niet meer uithoudt daarop te wachten, is verdere onderbouwing dan nog nodig.
Ja en typen doet ook pijn, maar niets doen maakt angstiger.
En dit qua kwalen allen het neurologische stelsel, ik begin niet eens meer aan de rest.
Waarom heb ik in godsnaam nog moeite met vergankelijkheid?
God wie wat is dat?
And in spite of all the fysicly suffering. I stay “mental”.
Who is insane?????
Ik sprak de psychiater of ik eenzaam was, ja dat kan je wel zeggen!!!! Ook al is er zorg ( niet voldoende en een lieve neef). Huilen nu en dat is de beste emotie, die ik ken!
En desalniettemin gaat ook de worsteling met de vergankelijkheid gewoon door!