Een cadeau!

Het was erg prettig met mijn oogappels, mijn neef nam de honneurs waar. Toch veel gelegen (en angst doorregen kop, volgens mij niet ergens voor, maar puur chemie) dezig middag een cadeau, maar ook de bevestiging van mijn (te) oud zijn. Het jongetje zei ( en dan de naam van mijn moeder) , hij begreep later zijn vergissing. Maar het zegt genoeg en nu plat. I do count my …..Dank Wassenaarse tak!@

Advertentie

De verschillende slangen het serpent Manja!

Nog wat slangen

De wurgslag
De ratelslang
De gifslang

Het serpent Manja

Nader te verklaren. Wurg, de claimende benauwende onzelfstandig. De ratel, het stille meisje dat teveel is gaan praten. ( Nog altijd aan het overcompenseren?) De gifslang, ik hoop dat deze er minder is dan vroeger, mijn wel eens te scherpe tong. Zoals bij ons thuis allemaal.

Van andere orde

een slang
te zijn
het slecht zittende
vel
af te werpen

Nav een correspondentie op facebook!

Voor Jolita en Gulica n.a.v het nieuwsbericht Aya Zikken overleden.

Bij het Radionieuws van 18.oo hoor ik van de dood van Aya Zikken. Mijn gedachten gaan uit, naar jullie Jolita en Gulica al 45 jaar elkaar niet gezien. Misschien zie ik in de pers een correspondentie adres en bereik ik jullie rechtstreeks.
Heel veel sterkte gewenst. Jullie situatie een andere dan de mijne. Maar het heftig je moeder te verliezen, ook
als je “volwassen ” bent en je moeder boven de 90. Nog steeds zie ik het natuurlijke van geboorte en dood niet.
Ik kijk verder op internet en zie zoals haar dochter meedeelde.
ik spreek de hoop uit dat jullie beiden nog leven.
Jolita bij jou kom ik terecht bij Veluweland, maar je kwam bij ons thuis en Leiden één keer met Gulica.
Je woonde toen is een sousterain in de Paulus Potter, zowat naast, waarin mijn kindertijd mijn tandarts woonde.
Vooor je daar ( tijdelijk) onderkomen, heb ik je samen met mijn vader wat spulletjes gebracht!

Wreedheid en onbegrip.

Er was hier door mij iets geschreven, maar het zal wel verwijderd zijn i.v.m blasfemie. Ik had over de via mala en de via dolorosa in de passie week. Voor mij geen compassie. En die twee wegen, zijn bij mij helaas , niet één per jaar. Ik trachtte ook te sublimeren met de beatles , help I need somebody help, is there anybody help, Maar grapjes en kennis help niet meer. En ik ben uit “gespeeld”met taal. Mijn aforismes. Zo vaak gedibeteerd door mij. Kennis is geen macht, maar geeft inzicht in je onmacht. Poging tot relativeren: “je overleeft alles behalve je eigen dood” Gooi gerust de handdoek in de ring, als je hem er altijd maar weer uit haalt. Ik wil niet meer. waarom lukt die echt implosie niet? Ik schreeuw niet, maar ik trek op deze wijze aan de bel. Maar zin heeft het niet, ja de seoconden verstrijken en dat is dan toch elke een keer een seconde dichter bij de dood die ooit, dan vanzelf komt. Maar doodgaan zonder geleefd tge hebben. Wrang heel wrang. Wijnand, weet je dat ik nog wel ergens voor vecht, ik tracht niet bitter worden! Verwarring, maar geen verwardheid, nooit anakoloet