ZE BLAASDEN OP. Dat zijn onze nieuwslezers. © Manja Croiset

Hoe vaak al en het gebeurt me weer. Een lange tekst getypt en foetsie, waarom blijft het toch alleen bij het voornemen eerst in word en dan kopiëren of eerst op mijn weblog, waar ik ook nog fouten veranderen kan en hier niet.

Zo wie krijg ik nu weer over me heen. Gisteren werd ik door een wildvreemde een azijnpisser genoemd. Terwijl ik poog politiek correct te zijn.

Een keer eerder was ik een TAALNAZIST en heel dom, volledig ondersteboven.

Ik hoorde bij het nieuws (en door dit woord, het is iemands vak op tv presenteren, dan moet je de taal wel beheersen), ik hoorde dus niets bij het nieuws, mijn oren klapperden zo, dat ik heb gemist, waar nu weer een oorlogshandeling was.

De nieuwslezer zei: ZE BLAASDEN OP. Wie kan me vertellen wie wat waar ze opbliezen?

En mijn interpunctie is abominabel, met de volgende onderbouwingen. Mijn oog hand coördinatie is slecht en daarvoor al een slechte typiste en dan ook nog vechten met je evenwicht om hier te kunnen typen dat het niet altijd even fraai is. Maar ook door mijn lyrisch proza en poëzie.

Advertentie

Nadat ik met afschuw had gereageerd op FB over een tattoo adv. © Manja Croiset.

Suum Quique blijft, maar ik gruw ervan. Ik kreeg er laatst van langs. Ik discrimineerde, omdat ik niet verzorgd wil worden met mensen met zichtbare tatoeages. Ik vind het net als piercings een vorm van automutilatie!

En ik strijd altijd voor mensenrechten. En tja ook ’s lands wijs ’s lands eer. Ik vind carnaval en mombakkesen ook ontzettend, maar zwaar beschilderde uitheemse volkeren totaal geen moeite mee.

Ik schreef eerder toen de missie /zending weet ik veel zwarte vrouw witte BH’s aantrokken, dat vond IK OBSCEEN en het zag er onsmakelijk uit ook.

Het principe, maar een zwart minder “vies en opvallend”

Tja, dat mens hier.

SPORT EN SPORTIVITEIT (B)LIJKEN ELKAARS TEGENPOLEN © Manja Croiset

Sport en sportiviteit (b)lijken elkaars tegenpolen.
Nooit generaliseren, maar vrij breed heerst er onder de bevolking sportverdwazing. Tot overmaat van ramp leidt dit tot matten.
Overgenomen van facebook.
Gelukkig zijn er nog mensen, die het wel kunnen waarderen (en bedankt Jacqueline, we kennen elkaar minder goed) en van jou Esther van wie ik weet, dat je van sport houdt. Wat ik voor bagger over me heen kreeg, doe ik dus niet stel, maar mensen verwijderd. Met wel persoonlijke bericht. Ook kennis vrienden FB contacten, wat ze zich aanmatigden ONGELOOFLIJk. Ook ja nu opeens mensenrechten geschonden in Rusland van. Niemand wist dat voor die tijd, nou ik neem aan jullie wel. Ja, ik weet het van diversen. Een lesbische oudhulp, die nooit/zelden ging stemmen en daar waren de Olympische spelen en toen opeens… Tja. En dan tegen mij zeggen dat ik een azijnpisser ben en dat was nog mild. Dan was overigens niet de oudhulp een stevige discussie met een FB contact en toen haar vrienden vuil begonnen te spuien, toen was ik er klaar mee. Eerst reageerde ik wel in ABN, maar uiterst vilein en toen had ik gehad. Het zou hel makkelijk zijn me niet meer met de ellende in de wereld bezig te houden en alleen maar te zorgen, dat ik zo comfortabel lig en verzorgd wordt. Nee. Ondanks isolement bij de wereld betrokken, mijn lot maakt me tot een misantroop met een groot hart. Rutten die zich nu drukt maakt. Ja terecht, natuurlijk volgen er repercussies. Mensen houden recht op hun mening, maar ik denk massaal wegblijven een groter punt IN DIT GEVAL dan gaan en dan zgn. in gesprek blijven. Ik begrijp zo’n Olympisch Comité niet. Maar zeker geen communist, maar ik denk dat Gorbatsjov die dat wel was meer deugt dan nu Peutin en toentertijd zijn collega in de US Reagan. Wie weet is hij wel een renegaat. En stel van niet. Je kan geloven en deugen, maar je deugt niet per definitie vanwege je religie en dat geldt ook voor atheïst. Je hoort mij niet zeggen, dat ik deug, maar ik vecht er wel voor en dan maakt niet geliefd. Ik dacht altijd dat ik een schijtlijster. Ja bang ben ik en zal ik blijven, maar ik sta voor mijn mening ook als ik onderdrukt zou zijn. Ps. ook tegen onbeschofte sollicitanten.

Welke generatiegenoten hebben deze AH ERLEBNIS? ©Manja Croiset

AH ERLEBNIS.

op zondag laat op een reepje van de Gruyter in bed voor pappa moest het rode wikkeltje
eraf geen chocola van Piet den dief meer ritueel dan principe hij had als enige puur wij dus met blauw
10 ct, maar 5 stukjes
later de butterscotchrepen veel duurder maar wel met 6 van A.H.
3x Albert 3x Hein Ingrid verliefd op Jan Hein Vlasman ruilde met mij de stukjes Albert voor Hein
de eerste A. H. bij ons om de hoek een piepklein winkeltje,
maar toch de eerste waar je met een klein oranje mandje langs de schappen ging en daarmee naar de kassa

Rivaliteit dat is volgens mij een contradictie met het woord sportief © Manja Croiset

Opeens is dat mijn hele hekel aan sport? Is dat niet paradoxaal. Sport en sportiviteit vertegenwoordigen (bijna) voor mij tegengestelde begrippen. De rivaliteit, die ik overal verafschuw. In ziek zijn, in problemen in leren, wie is de beste? Wie heeft het het ergst, wie is de knapste. Ja, ieder mens heeft complimentjes nodig. Dit is al arrogant.

Deze tekst ontstond, omdat weer iemand over mijn mening viiel en me hypocriet vond.

Maar het was Rutten en de persoon. In kwestie de kreet sport en politiek is gescheiden en moet gescheiden blijven. Kan dat ?

Hij uitte zijn ongerustheid over wat er nu na “DE SPELEN” met de homosexuelen zou gebeuren en ik reageerde al eerder met: DAT WORDT “POTENRAMMEN” en daar was de reactie: niemand had over bewind van Poetin voor de spelen en oneens.

Ik wens te beweren dat IK DIE KOKERVISIE NIET HEB! Ik weet ook zonder sport wat er in de wereld gebeurt. Je spreekt de verkeerde aan, repliceerde ik.

Allerlei kleuren hadden gemoeten. ROOD voor de politiek.

Groen over ergernis en roze over de homosexualiteit kortom

                  “HET SPECTRUM”.

Dans en souplesse in het algemeen © Manja Croiset

Naar aanleiding van de vele dansfoto’s die een FB contact plaatst en waar ik dikwijls op reageer en nu niet alleen foto gericht, maar gedachtig aan mezelf. Deel ik het zo nu met meer mensen. Toen al boven de 50 ( ook nu wil een spagaat nog wel lukken- nou ja van de zomer) zeiden mijn buurkinderen ( nu jong volwassenen) mamma, Manja is een elastiekje.
Ik zou meer gebied zoveel souplesse moeten hebben, type ik er nu als vanzelf achteraan. Maar ik ga stug door met leren…

NIETS IN DE FILM IS GESPEELD HET IS GEEN SOAP, MAAR EEN DOCUMENTAIRE © Manja Croiset

De voorjaarsramp is al begonnen dodelijk vermoeid om zeven uur starten van motoren, mijn slaaptijd en nu al uren boren timmeren.
Ja ik ben de deviante hierin.

Maar iets anders ik was woedend om die foto in de krant. Onfatsoenlijk en schending van auteursrechten, maar ook geschrokken van een paar mensen, die me schrijven ‘toen je het kindje je speelde’.

Niets in de film is gespeeld er is hier zeker 20 uur gefilmd. Er zit heel veel niet in.

Dat kan ook niet.

MAAR EEN KEER VOOR IEDEREEN MIJN NAAM MAG ‘CROISET’ LUIDEN , MAAR IK BEN GEEN ACTRICE!!!! HET IS EEN DOCUMENTAIRE GEEN SOAP.

maar er is hier DRIE JAAR INTENSIEF gefilmd

O STILTE EN SLAPEN!

Wat is belangrijker, geluk zit in kleine dingen! © Manja Croiset

Nu doe ik het zelf een paar foto’s door een hulp in de kinderkamer, een kinderkamer, die het afgelopen jaar danig is uitgekleed (fysiek veel slechter) maar emotioneel gegroeid en geef dingen weg aan kinderen van (oud)hulpen en de roze speel kitsch troep is naar de garage toen met auto weg moest, kom dat ook) maar gewoon volwassen. Vroeger toen ik nog weg kon en de deksel van de beerput was , hiel ik niet op met kopen en toen mijn zus in Nederland kleinkinderen kreeg en ik ga kopen, nou ik kon zo goed meteen in duplo kopen, altijd terug. Al bij het derde kind van Dennis , die dol was op mijn magneet visjes met hengel, die kon ik toen al weggeven, maar puur houden van. En de volwassen genoot van zijn hug. Gisteren kwam een oud hulp, die een dochtertje van een heeft en haar man (woont niet meer in de regio) waren de stad in, wist ik niet. Ik had een trekbeestje voor haar uitgezocht en plakken knippen gaat niet meer, dus wat papier er om heen gefrutseld, want een kind van 1 moet voor al papier scheuren. Toen ik hoorde dat haar man er was met kind voor de de deur. Heb ik gevraagd om het pakje naar beneden te nemen man en kind binnen te laten en heel voorzichtig afgedaald en wat heb ik genoten samen met dat schattig meisje, opeens kroop ik zelf over de vloer met haar. GENIETEN. Ach wat is er nu belangrijker. Achter de favoriete rode bloemen, ben ik opeens in afwijkend lichtblauw, ik moet zeggen maakt bij ouder worden en grijs haar zachter. Ik was totaal kapot en had ook wat blauw even toch op mijn oogleden gesmeerd, daarna ‘gevloerd’ terug mijn bed. Dankjewel Anouk.
Bij een kukelde ik om bij een ander ogen dicht en dit in “mijn ogen” de beste.25 Februari 425 Februari 6