Het voelt alsof ik het geen dag langer volhoud. Zelfs geen uur meer!
http://en.wikipedia.org/wiki/Barlaeus_Gymnasium
Maandelijks archief: oktober 2014
De nieuwe omslagen. © Manja Croiset.
Toevoeging deze heeft 206 bladz. Verkopen ze 204/202/200 voor minder (echt nieuw) kan wel zijn MAAR BRANDHOUT.
Oktober 2004 staat er voorin.
Herziene uitgave. Oktober 2014.
AANKLACHT ER BESTAAT GEEN EUTHANASIE IN NEDERLAND © Manja Croiset
De krant is gezakt en ik elkaar. Zo heet dat bij een boek natuurlijk niet. © Manja Croiset
De krant is gezakt en in elkaar. Jezus wat ben ik ontzettend ver mijn grenzen over gegaan.
Een vorm van automutilatie. Een ander is een woordspeling, krassen op een voiture- automutilatie en nu 100 j
jaar naar bed.
Merk ik ook niet dat ik geen (hulp) genoeg heb…..Het is natuurlijk maar HET BOEK.
Ik hoop dat de sof er aan het eind van de week is en de hardcover iets later.
De nieuwe ISBN’s 2014: Oktober Nieuw uitgebreidere uitgave soft ISBN9789402125087 en hard
ISBN97889402118339
Een paar van mijn alliteraties © Manja Croiset
HUILENDE HUMOR
van het
LEVENDE LIJK
in haar
GLAZEN GEVANGENIS
PATIENT PESTEN door
DOMME DOKTOREN
Vreselijk Vervelend.
Wintertij van tegenzin. John Steinbeck. Ook van Manja Croiset,
Mijn computer is op wintertijd gesprongen.
Wintertij van tegenzin. John Steinbeck.
Dus vertaling de amerikaanse zou ik op moeten zoeken en echt geen puf.
The winter of our discontent.Natuurlijk toch gedaan.
Een oplossing is of er moet een wonder gebeuren en dan in de vorm van serendipity.
Een haat liefde verhouding met het leven en met sommige mensen. © Manja Croiset
Ingeslikte tranen maakt vals.
Boosaardig- nààrGEESTIG
Een haat liefde verhouding met het leven en met steeds meer mensen.
TE ZIEK OM TE LEVEN, TE STERK OM STERVEN © Manja Croiset
de borst gaat nog op en neer
de geopende ogen
niet gebroken maar zo dof
de dood is officieel nog niet ingetreden
was dit ooit een levend wezen
dat at sprak liep vrijde boeken las
en zoveel meer
de toeschouwer kan het zich niet voor
de geest halen
de vrouw die er ligt al evenmin
wie beëindigt dit drama
hoe minder ik slaap
hoe meer ik juist in bed lig
je neemt afscheid
en verlaat mijn kamer
te verzwakt om mee te lopen
zelfs uitzwaaien voor het
raam is teveel
ik hijs me overeind om weer
terug te zakken
je voetstappen sterven weg
alleen met de pijn
die tijdloos maakt
zullen we elkaar nog terug zien
of sta jij bij mijn kist
Niet voor de Poes wel voor de Leeuwen 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.