Oude recensies “mijn leven achter onzichtbare tralies” en zielenroerselen vaan een getormenteerd mens. © Manja Croiset

recensie Bart Bermanrec. ziele Jonag - kopieStad Afoort interview Velde Osysseerecens, Jonag1recens, Jonag2http://nl.wikipedia.org/wiki/Bart_Berman

Advertentie

Het is toch te walgelijk voor woorden, MonarchieKRANKZINNIGHEID © Manja Croiset

ik las net iets over godsdienstwaanzin. Is hier ook een woord voor? Megalomaan in elk geval. koninlijhuisziekte. Klinkt zo mild. MonarchieKRANKZINNIGHEID, dat wordt hem voor mij

http://www.loonwijzer.nl/home/salaris/vipsalarissen/koninklijk-huis

Discussie op facebook…

Erica van Beek tja joh… daar veranderen we alleen met een opstand wat aan en opstaan doet Nederland nou eenmaal nooit. Zelfs niet voor oude vrouwtjes zoals ik. wink-emoticon

De opening van MIJN LEVEN ACHTER ONZICHTBARE TRALIES boek (niet de nagenoeg gelijknamige film), © Manja Croiset Willy Lindwer

De opening van MIJN LEVEN ACHTER ONZICHTBARE TRALIES boek (niet de nagenoeg gelijknamige film), vind ik nog steeds goed gekozen ahum….

in gedachten verzonken
sta ik voor de spiegel
de contouren vervagen
en ik kom in mijn kindertijd 
terecht

De verlatenheid is zo groot, dat er alleen nog maar angst door mijn venen stroomt. © Manja Croiset

Dit ooit eerder nu ben ik er alleen ijskoud van…..

in MC/Agonie

we werken samen

zoals gebruikelijk

raken we elkaar aan je gloeit helemaal

heb je koorts

mijn antwoord

ik brand van angst

één woord van haar

gruwelijk

maar haar gezicht

drukt zo veel meer uit

Dit was een mooie zin voor mijn film met Willy Lindwer geweest © Manja Croiset

Pratend vanuit het kind, maar niet gedissocieerd.

Het zou zo maar de opening van een boek kunnen zijn, maar het allemaal wel  beschreven in “mijn leven achter onzichtbare tralies”

De goede leerling
Het knappe balletmeisje
Maar altijd was er die mysterieuze angst
Die onopgemerkt bleef
Te stil en onzichtbaar
Hoe opgelucht ze was de lagere school
En niet meer ‘spelen’ op de kleuterschool
Alleen maar zitten in een bankje…

 

Tekstjes Allemaal persoonlijke ellende.© Manja Croiset

 

ik de druktemaker

die zo van stilte houd

maar is de stilte vaker

heb ik het ontzettend koud

de tijd schrijdt voort

terwijl hij lijkt stil te staan

in kou en zinloosheid

liefde zou balsem zijn

voor de pijn

 

het heet dat je keuzes kan

maken in het leven

autonoom te zijn

maar geluk laat zich

maar geluk laat zich niet pakken

dat glipt door je handen heen

mijn stem schor van vermoeidheid

en verdriet

met een onverwachte modulatie

  

niets

niemand

 

maar toch

geluiden kleuren

altijd de ondertoon van angst

en verdriet

zo immens verlaten

steeds vaker de boventoon

altijd zal ik hulp nodig hebben

BEDELARES voor eeuwig

 

UIT EEN TRAAN MET EEN KWINKSLAG

Uit wie is de vrouw in de spiegel en krankzinnig van uitputting terug naar bed, wachten op een slaap die niet komen zal.

SYMBOLIEK

samen op reis

de tocht valt zwaarder dan

verwacht

ga slapen mijn kind

zegt vader tijd

morgen moeten we verder

nergens een rustplaats te bekennen

de reis hervatten geen

sprake

we zijn nooit gestopt

de goden zijn vermoeid

geen oase

zelfs geen luchtspiegeling

Als je een betere wereld wilt hebben, moet je ook de ‘guts’ hebben om je leven in de waagschaal te gooien. © Manja Croiset

Als je een betere wereld wilt hebben, moet je ook de ‘guts’ hebben om je leven in de

waagschaal te gooien.

Ik, schijtlijster, geloof niet in een betere wereld, maar zou het wel doen.