Maandelijks archief: juni 2017

Door nalatigheid van Het N.I.O.D. en Mevrouw Dr. M. de Keizer zal mijn boek “De Odyssee van mijn bestaan”nog later verschijnen. © Manja Coiset

Geplaatst door manjacroiset op

Nu is het boek HET PAROOL Verzetsblad in oorlogstijd in mijn bezit en zal “mijn odyssee ” nog later  verschijnen. Een overmacht situatie, niet mijn schuld. We hebben het hier wel overgeschiedschrijving. Ik houd hier Madelon  de Keizer en het N.I.O.D. verantwoordelijk voor. Ik heb er onhandig wat foto’s van gemaakt. Niet alleen tijd , maar veel onkosten.  Plus de mensen, die ik zelf de HC heb verkocht, hebben een nu nog incompleter boek. Ik zou zeggen stel het N.I.O.D aansprakelijk en eis uw geld terug.
Ik heb zelf nu ook weer een batterij incomplete paperbacks.

Haar OMISSIE WORDT MIJN “O”-MISSIE. O, de naam voor intimi voor Odo
Ik de weledelzeergeleerde  Mevrouw M de Keizer niet hoog zitten. © Manja Croiset.

De bundel ” de nachten hadden naar de wadden gemoeten” is inmiddels wel verschenen € 17,95 en overal verkrijgbaar.

Een link paar links puur voor het ISBN wat u ook op deze cover kunt zien.

https://www.bruna.nl/boeken/de-nachten-hadden-naar-de-wadden-gemoeten-9789402122138

http://www.ako.nl/product/9789402122138/de-nachten-hadden-naar-de-wadden-gemoeten-manja-croiset/

https://www.bol.com/nl/p/de-nachten-hadden-naar-de-wadden-gemoeten/9200000031661926/

In de omschrijving is een fout geslopen, het is die van woordkunstenaar, niet meer verkrijgbaar,

De_nachten_hadden_naar_de_wadden_gemoeten.cover (1)-page-001

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Manja_Croiset

Advertentie

De Odyssee van mijn bestaan de Hardcover exclusief via Bol. De paberback nog niet leverbaar. © Manja Croiset

Geplaatst door manjacroiset op

https://www.bol.com/nl/s/algemeen/zoekresultaten/Ntt/De%2Bodyssee%2Bvan%2Bmijn%2Bbestaan%2BManja%2BCroiset/N/0/Nty/1/search/true/searchType/qck/defaultSearchContext/media_all/sc/media_all/index.html

 

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Manja_Croiset

De nachten hadden naar de wadden gemoeten. Dichtbundel © Manja Croiset

Geplaatst door manjacroiset op

Inderdaad is deze bundel er nu eerder dan
” de odyssee van mijn bestaan”

Niet bij bol bestellen daar betaal je onder de € 20 verzendkosten..
Bij boekhandels net zomin.
Met dank aan Leontine van Mourik, die het lot een handje hielp en zonder wie deze bundel er nooit gekomen was.
De titel gebruikte ik los bij het corrigeren van ” odyssee”
We vonden het beiden een mooie zin.
En dat was de aanzet.
De verdere inhoud niet, maar mijn muze Leontine van Mourik.

Reviews Manja en de klinieken of de grote miskenning

Toon details Verberg details

Gemiddelde uit 1 beoordeling
  • 1 beoordeling
  • Heldere boodschap
  • Overzichtelijk
  • Volledig
  • indringend

Toon alle punten Toon alleen de eerste 3 punten

Schrijf een review

  • Manja en Klinieken – Miskenning.
    • SimonHammelburg
    • 60-69 jaar
    • St. Maurice des Lions, Frankrijk
    • 20 augustus 2015
    Ik raad dit product aan
    • Heldere boodschap
    • Overzichtelijk
    • Volledig
    • indringend

    Toon alle punten Toon alleen de eerste 3 punten

    De veelzijdige Manja Croiset, woord- en beeldend kunstenaar, liet mij meelezen in haar nieuw, indrukwekkend document ‘Manja en Klinieken – Miskenning’ dat met enige aanvullingen binnenkort in boekvorm verschijnt.
    Haar verzoek om eventuele typefouten aan te willen duiden werkte op mijn lachspieren want Manja schrijft – ondanks haar visuele beperking – foutloze manuscripten. Wat een corrector als ‘fout’ zou aanmerken, heeft bij haar altijd een bedoeling. Zij schrijft proza en poëzie door elkaar, gebruikt soms een oude spelling, speelt met leestekens, et cetera. Manja Croiset kun je niet lezen; je moet het beleven.

    In dit nieuwe boek valt veel te beleven. De inhoud ga ik niet geheel verklappen. Wel wil ik kwijt dat op een meer dan indringende wijze wordt beschreven hoe een enigszins getraumatiseerd lief meisje, dat zo van ballet en het leven hield, door psychologen, psychiaters, andere ‘hulpverleners’, medicijnmannen, medewerkers van inrichtingen tot een geestelijk en lichamelijk wrak werd verminkt. Maar, dat getraumatiseerde, lieve meisje kreeg een degelijke opleiding en kan zo langzamerhand als hooggeleerd worden beschouwd. Er zijn weinig zaken waarin zij niet is geïnteresseerd. Met haar gouden pen beschrijft zij een geschiedenis die om te janken is. Het briljante is, dat deze aanklacht (althans zo zie ik het) doorspekt is met snedige humor voor de fijnproever. Hierdoor blijft in alle opzichten het evenwicht bewaard. Zij slaat nooit door.
    De foto’s vormen een goede illustratie voor het lieve meisje van vroeger, dat zo van ballet hield. De huidige foto’s op haar Facebook pagina geven enigszins aan hoe zeer Manja werd verminkt. Haar pijn is welhaast onbeschrijflijk.

    Croiset liet mij haar nieuwe manuscript lezen vanwege de titel van mijn recente boek ‘Broken on the inside’ (Nederlandse titel: ‘Van binnen is alles stuk – Herinneringen van vernielde generaties), die haar aanspreekt. Lezen kan Croiset moeilijk. Daarvoor is er van binnen te veel stuk. En haar ogen laten haar in de steek. Zij is ondeskundig kapot behandeld. Dat is een drama, vooral omdat in Amerika ‘patiënten’ zoals Manja Croiset veelal genezen. Juist daarom is het zo knap dat zij zich dagelijks, met bijeengeschraapte energie, steeds weer als geniaal kunstzinnig scribente ontpopt.
    Met lieve en harde woorden, met een knipoog en flinke uithalen maar haatdragend is Manja Croiset nooit. Dat lieve meisje is intact gebleven.
    https://www.bol.com/nl/p/manja-en-klinieken-of-de-grote-miskenning/9200000040952332/?bltg=itm_event%3dclick%26pg_nm%3dpdp%26slt_id%3dprd_reco%26slt_nm%3dproduct_recommendations%26slt_pos%3dC1%26slt_owner%3dccs%26itm_type%3dproduct%26itm_lp%3d0%26itm_id%3d9200000040952332%26itm_role%3din

    Vond je dit een nuttige review?
    Door deze recensie van Simon Hammelburg met wie ik correspondeerde, kreeg hij mails en ik aandacht en helaas gedumpt GEESTESZIEK! Hier staat iets anders.

De Odyssee van mijn bestaan, uitgebreid en ook een hardcover © Manja Croiset

Geplaatst door manjacroiset op

Alsnog besloten, behalve de paperback toch een hardcover van mijn nieuwe boek te maken. 

Brave New Books heeft een samenwerkingverband met Bol. Het wordt toch al vreselijk duur,
maar via alle kanalen werd het € 75 en nu exclusief bol. €65,

Dan ook verschillende covers.

De paperback € 45,95 verwerken kost minder tijd dan de HC.
Met enige schaamte aan diverse personen. Die ik zelf de HC verkocht had heb. 

Er is nog zoveel foto materiaal in woord en beeld bijgekomen.

 

Trots en diep verdriet.

Lupa geslaagd en ik ben nergens bij en mijn vier dagen hulp zwanger.

 

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Manja_Croiset

 

EGOTRIPPEN op de SHOAH of nu Simon Hammelburg, Josua Ossendrijver, Joop van Wijk- Voskuijl is e.v.a. © Manja Croiset

Geplaatst door manjacroiset op

EGOTRIPPEN op de SHOAH of nu Joop van Wijk- Voskuijl, Josua Ossendrijver, Simon Hammelburg is e.v.a.

Allemaal reizen (letterlijke trippen) het land door en GENIETEN van waar ZIJ mee bezig zijn. (Op Simon Hammelburgs site een jaar geleden, zo genoten van zijn trip. Mensen geloofden me niet dat het er stond, het waren zulke  goede lezingen)

J heden op weg naar een school met zwakbegaafden.UPSET Ongetwijfeld een dissonant ( mijn reactie op weg naar een andere les op je TomTom de Anna Lindhweg, mijn reactie. Luguber ze is vermoord deze Zweedse politica op een van de “elven” in deze eeuw) ook dit wordt  “weggehaald,” daarom kopieer ik op voorhand.
Waar zijn “jullie is jodenvolk mee bezig?” Sta je voor de klas en zeg je:
                    ” zulke kinderen als jullie waren volgens Hitler Untermenschen en vergast?”
Lig ik bewust dwars?  Nee, te huilen! Ik zal wel weer  vuil over me heen krijgen. Maar dit kan toch niet! Echt gruwelijk . Dieptriest. Om dit te kopieren, moest ik alles “selecteren” Voorlichting?
Waar is het mededogen met de slachtoffers? Ander facet.
Hoe vreselijk het ook is het verleden tijd, waar niet van geleerd is. Kijk de wereld in, maak je sterk voor de kinderen in het heden en de toekomst, die uiterst zorgwekkend is.

Josua Ossendrijver Manja, je begrijpt mijn doelstelling toch i

Nee, Josua  Ossendrijver. Niet meer. Het maakt me oprecht verdrietig. Wel met dank voor je reactie. Veel mensen zullen denken  ‘ kinnesine’ verre van.  Ik kan dit echt niet begrijpen.  Je hebt een nageslacht, maak je je geen zorgen over hun toekomst? Ik ben bloedserieus. Wij noemen het DE OORLOG, hoeveel meer zijn er geweest, leven we middenin en zullen nog volgen? 

Josua, los van dat ik nu compleet invalide ben. En ik het al grandioos zou vinden als ik zelf de container a.d straat zou kunnen zetten. Is het me en meer duidelijk waarom ik niet heb kunnen leven. Mijn kinderogen zien het meisje van Little Rock. Later napalm. Etc … jij leeft misschien dankzij artsen, familie en bent zelf een goed pedagoog. Met zijn allen hebben me vernietigd en ik heb me ontplooid. Maar alles doorregen van angst en verdriet en tegenstelling tot de vuilspuierijen op mijn pagina, ben ik altijd met het leed van anderen bezig. Nee, ik begrijp het niet. Ik meen het vecht voor het na geslacht
” de toekomst.”
Vreselijk wat er nu gebeurt. 
Een vriend en mijn neef. Laat los verleden heden toekomst. Zorg voor jou op de eerste plaats, maar dit wrak/ stuk verdriet heeft een uiterst principiële missie ( niet geweten, dat ik het in me had, onderdrukt, maar eigenlijk altijd naar gehandeld) strijd tegen alle vormen van onrechtvaardigheid. En je kon die kinderen de waarheid niet vertellen.
Maar het is toch zo, zwakbegaafden Untermenschen.
Nee, ik begrijp het niet. Ik begrijp niets en niemand en hoe begripvol jij ook bent geweest naar mij. Uniek voor een buitenstander. Ook niet. Mensen ook door mijn columns denken aanstellerij. Valt wel mee, dat ziek zijn. Ik eindig al even bizar was ik maar zwakbegaafd, maar ook die worden in de “zorg” mishandeld. Ik heb teveel gezien in mijn leven. Gedreven en behalve invalide gek van verdriet eenzaamheid en onbegrip.Ik lig hier en ik kan niet anders en god almachtig zie ik niet.
Mijn weerslag op het leven niet erop uit anderen met blasfemie te beschadigen.
 

 Josua en je bent geen Simon.  Aandacht naar mij door zijn recensie, kon zijn ego niet hebben en blokkeerde me en noemde me voor het gemak psychotisch. De ogen niet gericht op KWATTA,

https://www.bol.com/nl/s/boeken/zoekresultaten/Ntt/Manja%2Ben%2BKlinieken/N/8299/Nty/1/search/true/searchType/qck/defaultSearchContext/media_all/sc/books_all/index.html

Josua : Zoals ik al zei: je begrijpt mijn doelstelling niet. Je kent de opbouw van mijn lessen niet.
Daarnaast heb ik geen enkele behoefte om mijn vredesmissie te verdedigen.
 
Okay, dat doe ik inderdaad niet, andere golflengte. En jij mij. Het is zo als het is.
Heb je geen zorgen over je nageslacht?
Je begrijpt mij werkelijk niet. JA MANJA! IK MAAK ME ERNSTIG ZORGEN OVER MIJN NAGESLACHT. DAAROM JUIST DOE IK MIJN WERK.

Dat neem ik direct van je aan (naïef, heel erg naïef ik heb dat niet gezegd zinloos),
ik zie jou echt niet als een akelig zelf ingenomen mannetje à la Simon.
l’Histoire se répète is niet voor niets ontstaan. Ik begrijp heel goed, dat je iets vorm geeft, maar geloof je een seconde dat het helpt? Ja, dat houdt mensen in leven anders word je gek van de zorgen. Je bent een onderwijzer, je kent de geschiedenis als geen ander.
Ik moet niet proberen mensen, ‘geloof’ af te nemen of dat nu een god is of iets waar in je gelooft en je op de been houdt. Ik denk dat ik het wel begrijp, jouw wijze van overleven/watertrappelen ( ik word te moe) want het bestaat niet,
                                                   VREDE IS EEN UTOPIE,
in mijn boeken schrijf ik de “mens” kan dat geloof niet ontberen…

Dan moet ik je dus niet meer volgen, want ik zal altijd mijn waarheid blijven noemen. Zoals ik geschokt Anna Lindh op je Tom Tom zag. Had je gezien als ik je niet geattendeerd had? Elkaar niet begrepen? Ik denk het wel.
Manja die jou dus niet moet volgen uitwaardering.
Marcellus Emants is niet alles illusie en is illusie niet alles.
Mijn Aforisme een mening is subjectief en derhalve geen feit.

De geschiedenis leert dat het helaas een FEIT IS.

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Manja_Croiset

Ja, ik schrijf ook over
de SHOAH
DE OORLOG BESTAAT NIET, ja ook mijn leven is er doorgevormd.
Maar mijn blik heel wat breder!

Al deze mensen zijn bekend en gooien hoge ogen, worden geraadpleegd,
hier komt geen kip.

IK DENK ONNOZEL! Logisch dat mijn boeken geen succes zijn,
DE WAARHEID NIET EEN MENING, dat kunnen mensen echt niet aan,
dus schelden ze me uit.
Niet Josua. Maar velen  met hun “doe niet zo zielig” je bent niet de enig die wat heeft.
ALTIJD WEER KOMT DAT VOORBIJ, vaak uit het niets bij het sturen van harten of obligate lege woorden. Al die mensen met hun verdrietjes zijn gezegend.

ZALIG ZIJN DE EENVOUDIGEN VAN GEEST

Dag appeltjes.

 

Naschrift, Dag Josua, even vaag zag ik Gandhi ” kinderen” voorbij komen. Een grootheid, beroemd.
Maar zijn gezin liet hij in de steek. Wil ik je onderuit halen? Nee, ik ook niet online. Ik weet teveel en deze bibbermuis is bezig met de keiharde realiteit. Knallende koppijn en kwijt wat ik wil zeggen. In elk geval. Mundus vult decipi.

Wat dacht je van Pestalozzidorp ook verscheurd… het is maar goed dat men de realiteit in brede zin niet kent.
De Nazis niet de enigen die Psychiatrische Patienten zwaar mishandelden noch zwakbegaafden.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Manja_Croiset

 

KLeine zielen en een getormende ziel, edoch groot kunstenaar. © Manja Croiset

Geplaatst door manjacroiset op
Morgen en overmorgen de kunstroute..
Dit zou op de voortentoonstelling. Foto van De Herdenking op 27 januari. Ze zouden me dankbaar kunnen zijn.
IK DIE ZO DE PEST HEM AAN AROGANTIE
zieke mensen, gewoon UNTERMENSCHEN! Ook voor Rutte, maar ze kunnen me toch zo aanklagen wegens SMAAD
KOM MAAR OP DAN!
wee het overbekende in de catalogus en drie op de route.
Korte review op
“Over de SHoah die nooit voorbij gaat”:
En toen gedumpt.
Omdat ik kan geen gastvrouw kon zijn en niet kon flyeren
ander soort vergif.
Kunstroute 2017 Organisatie. Coos de Visser, Patricia Veenman, Hans Bult
Deze tekst voor Catalogus (moest heel kort)
Mijn werk zowel in boeken als in design staan hoofdzakelijk in het teken van De Shoah.
Wel is mijn belangstelling breder, dat vindt u terug in teksten over muziek en dans.
Meestal waargebeurd.
Manja Croiset
5 juli 1946
Met tijdsbeeld
dit zouden de mensen life te zien krijgen.
Op de aparte tentoonstelling boek en dit werk zoals
in Kamp Amersfoort op de SHOAH herdenking,
ze wilden wel alleen dan iets voor me ophangen.
Ik dacht steek maar in je…
en toen mijn verzorgende ze me binnenliet, waar ze wel onder de indruk van wat ze zagen.
MAAR WAT VROEGEN ZE?
FAMILIE VAN?
De vakvrouw in de gezondheidszorg en
deze mensen allemaal te klein.
Doe het jezelf niet aan…
Nee, ik niet. ANDEREN WEL!
Laten we het houden dat SHOAH een zeer korte doch positieve recensie had.
Doe ik nog een plaatje.
Ik neem nog een plaatje en daar zitten honderden in.
Een paar eigen Hardcovers onbetaalbaar.
En ik ben op de valreep met excuses aan een paar kopers, zit nu een zwart rode foto.
Ik schrijf en kom op voor mijn vader, wie doet dat na mijn dood?
En verder huldig ik hierin hetzelfde standpunt als mijn moeder,
dat sloeg op de bijeenkomst na haar overlijden.
MENSEN DIE NIET KOMEN BIJ MIJN LEVEN, ZIJN NIET WELKOM BIJ MIJN DOOD!
GOED GEZEGD, MAM!
Niet Paula, maar zo moeder zo dochter!
Nu slaat hij hem niet op.
 
 
Deze tekst voor Catalogus
Mijn werk zowel in boeken als in design staan hoofdzakelijk in het teken van De Shoah.
Wel is mijn belangstelling breder, dat vindt u terug in teksten over muziek en dans.
Meestal waargebeurd.
Manja Croiset
5 juli 1946
Met tijdsbeeld
 
dit zouden de mensen life te zien krijgen.
Op de aparte tentoonstelling boek en dit werk zoals
in Kamp Amersfoort op de SHOAH herdenking,
ze wilden wel alleen dan iets voor me ophangen.
Ik dacht steek maar in je…
en toen mijn verzorgende ze me binnenliet, waar ze wel onder de indruk van wat ze zagen.
MAAR WAT VROEGEN ZE?
FAMILIE VAN?
De vakvrouw in de gezondheidszorg en deze mensen allemaal te klein.
Doe het jezelf niet aan…
Nee, ik niet. ANDEREN WEL!
Laten we het houden dat SGOAH een zeer korte doch positieve recensie had.
Doe ik nog een plaatje.
Ik neem nog een plaatje en daar zitten er honderden in.
Een paar eige Hardcovers onbetaalbaar.
En ik ben op de valreep met excuses aan een paar kopers, zit nu een zwart rode foto.

LEVENSBESCHOUWING/MENTALITEIT N.I.O.D. Parool. Dissertatie Madelon de Keizer © Manja Croiset

Geplaatst door manjacroiset op
LEVENSBESCHOUWING/MENTALITEIT
Kort geleden werd ik door een vriend van de familie geattendeerd, op een uitgave van Madelon de Keizer, haar dissertatie over Het Parool ‘verzetsblad in oorlogstijd.’ Afgerond in 1991 tijdens haar werkzaamheden, bij het N.I.O.D. mijn vader Odo Croiset komt er in voor. Het boek wordt genoemd door Paul Arnoldussen in zijn artikel in Het Parool, na het overlijden van mijn vader in november 2011. Ten eerste was het niet meer dan fatsoenlijk geweest, om hem daar een van te schenken. (Er zit maar liefst 20 jaar tussen het verschijnen en zijn dood.) Nog een stap terug, als je een dissertatie schrijft, lijkt het me usance om bronnen te raadplegen. Hij was 76 bij de voltooiing (hoe lang is daaraan gewerkt?) en volledig bij de tijd, een uitnodiging om de promotie bij te wonen, had hij niet alleen gewaardeerd, maar hij had zeker acte de presence gegeven. Hij reed auto, gaf interviews, een zelfs van drie maal 0,45 minuten in 2001. (Hij heeft persoonlijk zijn bescheiden naar het Verzetsmuseum gebracht, ver boven de 80. Mijn moeder en hij waren aanwezig bij de opening van de Han van Zomerenbrug Februari 2009 – mijn vader/ouders waren te traceren – Nederlands jongste en eerst gefusilleerde illegaal drukker, oktober 1941. Niet alleen een collega van mijn vader, maar een goede vriend van mijn moeders broer Joop, die WOII niet overleefde door het besluit aan de Wannsee) Pas na zijn herseninfarct in april 2010, kort na zijn 95e verjaardag zou dat veranderen. Gezien mijn eigen geschiedschrijving, heb ik een mail doen uitgaan om kopieën, in mijn verzamelde (auto)biografieen mee te kunnen nemen. De beleefdheid om mij te antwoorden, is er niet eens geweest. Nu heb ik het kunnen ondervangen, met een foto van het boek en de paginanummers, waar hij in voorkomt. Met dank aan Michiel van Geest
De een riskeert zijn leven voor de vrijheid van drukpers. De ander…
Behoeft dit nog verder betoog?
De heer Arnoldussen vroeg mij waar de naam Odo vandaan kwam, ik moest het antwoord schuldig blijven. In gesprek met mijn zusters in aanwezigheid van mijn moeder, gaf zij helder antwoord, terwijl er in die periode veel langs haar heen ging.
“Quia Absurdum van Nico van Suchtelen.”
Ja, absurd is het.
Het is geen wonder dat ik met zoveel mensen conflicten heb. Ik durf te beweren, dat het niet aan mij ligt.
Ik kom mijn afspraken na. Het woord overmacht wordt te gemakkelijk gebezigd.
Opnieuw zal er niet geloofd worden hoe ziek ik ben, maar uit ervaring weet ik dat het geen verschil maakt, wel of geen gelijk.
In 1994 kreeg hij persoonlijk in een bomvolle RAI op het podium dit boek uitgereikt (overigens de met een Lay-Out om te huilen, mijn overgenomen stukjes voor mijn boeken, kolommetjes uit gelicht een vergroot , volkomen onleesbaar. Altijd erge maar eeb blad van Grafici! Ja, in mijn boeken zij ze dus ook onleesbaar)

http://www.bibliotheek.nl/catalogus/titel.120226375.html
De foto is genomen bij zij interview met twee mensen van KZ Amersfoort.
Eddy vander Pluym en Diete Oudersluijs.
In 2010 na zijn infarct,  hier sprak hij al moeilijk.
Zijn laatste bijdrage aan de Maatschappij.
Ik hoop dat ook al is het HORIZONTAAL, ik hem waardig opvolg, in gruwelijke eenzaamheid.
Dat is ter beoordeling aan mijn schaarse lezers.
Manja Croiset auteur

De PUR von Amsberg Zorreguieta Eberhard van der Laan © Manja Croiset

Geplaatst door manjacroiset op
De PUR von Amsberg Zorreguieta Eberhard van der Laan
Uw querulantje was weer leuk bezig vandaag. Eerst een brief aan de PUR, dat ik het blad ‘Aanspraak’ gekoppeld aan mijn uitkering niet meer wens te ontvangen.
De oorlogsgruwelen ken ik, stuurt u het aan mensen die niet weten.
Ik viel meteen met mijn neus in de boter, nl. het echtpaar van Amsberg een kransleggend op de Dam, heb ik toegevoegd.
Ze hoort op de Plaza del Mayo en te leven van een microcredit.
En ik meen ieder woord en dat gekwijl over vd Laan. Misschien ook goede dingen, maar ik ben de kwestie Zoabi en de stedenband wel met Ramallah, niet met Tel Aviv niet vergeten. Misschien anderen wel of het interesseert ze geen lor.
Kortom HOERA WE LEVEN NOG,
(ZO VOELT HET NIET!) Ik had gelukkig wat geslapen.
© Manja Croiset
die titel activiste op mijn WIkpedia heb ik wel verdiend.