Niet de eerste, maar gewoon een #hetze. Tenminste als je een hetze gewoon wil noemen.
Hij was iets gefatsoeneerd , maar de baarlijk nonsens is weer terug, alleen maar ongelooflijk stom of regelrecht getreiter. Ze zijn nu ook bezig wijlen mijn vader uit te kleden, maar daar is zijn half broer nog zijn half broer . Waarom maak ik me nog kwaad? Dit is ronduit imbeciel . In elk geval is het waarheidsgehalte nagenoeg nihil. Ik heet een #amateur, wie dat zijn is duidelijk.
Ik kan natuurlijk denken hoe groter de onzin des te duidelijker dat dit een farce is, maar waarom dit getreiter ? Zo simpel is het althans waar het de familie verhoudingen betref Wikipedia Croiset https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Croiset van onafhankelijkheid en kennis geen sprake
Ik was van plan foto’s te plaatsen van mijn vader zijn half broers en diens zonen. Hoe groter de onzin des te beter, kan ik nu zeggen. Toch maakt het me overstuur. Of mijn boeken een Wikipedia waardig zijn, is totaal iets anders dan wat er nu gebeurt. Het heet dat ze bronnen verifiëren. Ik stel voor dat hele cluppie moderators te royeren.
Maar waarom zou ik nog die moeite doen, ze zetten niet mij , maar zichzelf te kakken. Iemand zei WikiKafka, toen was het nog grappig, Gewoon niet meer naar kijken. Ook heel apart gepubliceerde berichten zijn teruggezet naar concepten. Ik heb ze weer geactiveerd . Ik had de behoefte met iemand te praten. Nu met stomheid geslagen. Een gewone zin tegelijkertijd een citaat van een… Laatst schreef in thriller of soap, absoluut een angstaanjagende thriller geworden . Er is toch echt een verschil tussen meningen en feiten. Dit is VALSheid in geschrifte .
Ik ben ziek en heb mijn rust zo hard nodig. Het is blijkbaar leuk iemand verder te traumatiseren. Ondeskundig , zo langzamerhand crimineel.
Helaas is alles realiteit gebleken. Ik ben geen #paragnost met een halve oom, die dat heette te zijn. Ik ben geen actrice al is #Max eveneens een halfbroer van mijn vader , hij en Max leken meer op elkaar dan de volle broers en deze boeken laat ik misschien alledrie tegelijk verschijnen.
#Schrijven zal weinig zijn want ik verga van de pijn. Het is geen #sublimeren meer, maar een vorm van #automutilatie . #Hanteren, misschien wel waar? Gedreven doorgaan, een van mijn vele spreuken.
Wie weet in overleg toch #Barlaeus. Van Mijnheer Mock kreeg ik het verzoek te stoppen met #Smaad. Dat is onmogelijk want het is de #waarheid. Want het kan wel, er was toestemming voor. Wat is gerenommeerd en wat is kennis? Dat het leven niet rechtvaardig is, is helaas een gegeven.
Waarom dit symbool, omdat ik al in de baarmoeder ben misvormd. Een moeder met een zelfmoordpoging tijdens de zwangerschap van mij. Nee, zeg geen tweede generatie slachtoffer en blijkbaar reductiedeling op Wikipedia geen moeder meer.
Daarom dit -symbool en een uitspraak die de waarheid is. Het symbool de -grondslag van mijn #leven/existeren
Een Joods symbool design naar mijn opvattingen en smaak.
Niet joods leven en wel weten. Binnenkort #Chanuka. Bij het JCK stond bij Purim, de onzin het joodse carnaval. Natuurlijk zat ik er op als een bok op de haverkist en nu heb ik dit nu vooraf gesignaleerd .
Weet u wat dit zijn? #Chanukia’s. Waarvan de onderste gekocht is in de museumwinkel van hetJoods Historisch Museum, dat binnenkort een Naamswijzigingondergaat.
Weet u hoe ze daar nu in de Museumwinkel worden genoemd! Chanuka’s andere spelling u of oe onbelangrijk, maar een feest kopen? Trouwens een feest uit een apocrief verhaal. Met een knipoog naar de #HillelCodex van Emile Schrijver.. Sinterklaas , Kerstmis (en dan mag je niet alleen zijn. Komt Robert ten Brink wil weer op de buis?)en jawel men begint alweer over carnaval …Binnenkort gaat de boel weer op slot van #beleid is geen sprake. Alles kleinschalig, maar een festival is er wel geweest. #Knettergek, wat gebeurde er? 1001#CovidBesmettingen, niet generaliseren , maar wat waren dat vroeger?#Soa’s
Ondanks al deze zaken. Blijft het feit dat mijn vermoorde familie niet hoort op een religieuze muur. Dat is en blijft discriminatie. Een vreselijk woord, maar een #ras is geen #religie . #Black lives, De #Slavernij is in, De #Genocide op de #Indianen iets begint te dagen. Maar het #doemdenkertje zegt het al jaren.
Wat vertellen deze dingen? Zonder religie alles van de #Shoah en de gebruiken in mijn venen . Toch blijf ik bij Mensen geen Joden.
Was getekend ,
HET
Realistje
Niet de beroerdste foto, maar mijn hoofd optillen kan ik niet .
Behalve #REALIST ook #Activist. Dit is simpel of het effect sorteert betwijfel ik. Op mijn #1e #publicatie die verscheen op mijn 60e verjaardag . Er zit wel een bundel uit ‘68/70 in op #DissonanteSymfonie zit mijn geboortekaartje. Ontworpen door mijn vader graficus en illegaal drukker. Het boek al lang niet meer te koop circuleert als collectors item. Een strafbaar feit, auteursrecht tot 2186. Over 13 dagen is het 10 jaar geleden dat hij is overleden….
De gotspe “ kan auteursrechten op zitten” Hoe kom ik nu toch aan dat taalgebruik? Dat is de dubbele boodschap. Mijn moeders broer niet besneden haar ouders leefden ook geassimileerd, maar twee grootvaders met de naam Mozes. Dit boek is verschenen op 5 juli 2006. Mijn #60e verjaardag Waarschijnlijk was het eerder, maar op die dag door dat kaartje. Beetje apart om gebeld te worden met verjaarvisite, komt u de fotograaf staat te wachten. Nou een feestje was het niet: “zie mijn Odyssee” Nu zijn we 15/5 jaar verder.O, dit is een jaar later, maar voor het gemak een oude foto. Alhoewel het behalve het woord bangelijk – dat me irriteert – ook niet slecht is. Mijn vader zat niet in KZ en de rest deels. Ik was zeker een sociaal mens, geen kuddedier wel attent naar anderen Zoals gezegd Bart Berman deed het beter. Zelf een kunstenaar en verstand van zaken.Hij is er wel , dezelfde fotoshoot maar een leukere. Quinty een stagiaire . Eens kijken of ik iets over haar vinden kan, dit is in de verlenging , nacht en op de vlucht. Waarom familie hier niet stoort, kunstenaars in het Algemeen. En geen kinnesinne . Natuurlijk werd er wel op het toneel geschmierd. Maar op dat moment voelde ik geen spanning tussen Max en Hans. De bus met acteurs op de Weteringschans en soms kwamen ze even binnen.(Postuum verschijnt Jan Foudraine op mijn pad, ik kom voor in zijn biografie)
Nee, joh geen tweedegeneratieslachtoffer.. waarom dan WUV en dit ..?
Ook daar de waarheid , nu in contact met zijn vrouw -die mij had laten uitnodigen door Ambo Anthos – in Veluweland waren Foudraine en ik totaal geen match, in de film deed hij het goed.Wat ligt daartussen ? Kinderen die alles moesten goed maken. Hoe ik er in kom? Geen idee, want ik ben toch niet bekend? Het is trouwens niet waar, want mijn moeder wilde en had het ook nodig EEN #Abortus.Dat Grieks met recht Non Scholae , Sed Vitae. Nl in die streng christelijke inrichting waar ik zwaar mishandeld en vergiftigd ben uit naam van god , hield ik mijn dagboek bij in het Griekse Alfabeth om te ontsnappen aan de ogen van het personeel , dat moesten ze. Lang schreef ik mijn Grieks netter dan dan ‘in Romeinse letters. Altijd zo geweest, dat mijn hersenen sneller gaan dan ik schrijven kan en nu dan helemaal niet meer. Daarom een wettelijk vertegenwoordiger, mijn zo dierbare neef . Eerst al buitengewoon zwaar gehad, door de mentaliteit van de rest van de familie en de eindeloze Medische Missers plus regelgeving en het is voor iedereen een moeilijke tijd. Maar twee keer zou die doorbraak er dan zijn Op Transport in Kamp Amersfoort en nu St🏺Books . Waarom dat een gerenommeerde Uitgeverij is en Brave New Books niet? Je kan bij Brave een ‘goede’ *schrijver huren om je boek te laten redigeren. * wat is dat dan? Geen behoefte aan, wat wel nodig is , is een goede corrector. Dat heb je trouwens bij andere uitgeverijen ook , waarom niet gedaan? I.v.m mijn idiosyncratische wijze van schrijven- daar is er al een , medisch jargon en SEPTICAEMIA E.v,a dat maakt het tot een echte Croiset. 🏺 kreeg het technisch niet voor elkaar en wilde Brave gebruiken en bleef ze drukker noemen, waarom ik het blijf zeggen , zolang een trauma niet verwerkt is, blijf je herhalen. Het was veel te zwaar en het heeft me de mooiste liefste man van het noordelijk half rond gekost. De zo goede en dappere technicus, is er aan kapot gegaan, wel een optelsom maar de nekslag . Hij heeft hier twee linkerhanden en inmiddels komt hij helemaal niet meer, ik mis je zo verschrikkelijk. Houden van is er niet minder om….Iemand zei: “herinneringen koesteren.” Hoe. Van elkaar weten, dat we er onder lijden en hoe af te leiden hier liggend? En natuurlijk was dit teveel verkrampt van pijn is het dit letterlijk en figuurlijk . Zenuw slopen. Kom een functie meer ontwerpster.Daar heb ik toe bijgedragen …
Hoe fijn zou het zijn omdat wel te kunnen, doelend op vergeten en herdenken kun je niet leren. Hoogstens trachten te stil bij iets wat niet te bevatten is.
Of ik goed genoeg ben voor Wikipedia is niet aan mij. Maar ik durf te beweren, dat ik geen amateur ben .
Ik kan nog uren doorgaan, een reden om niets te mogen doen als ik eenmaal bezig ben , begin in te malen en ben ik niet stoppen .
Eten en drinken is gek genoeg veel moeilijker..
Wikipedia, niet duidelijk hoeveel , heel veel maar ik mag niet, Ik ben geen onafhankelijke bron. Een pagina op Wikipedia is wel strelend, maar een waar klinkklare onzin op staat, die wil ik niet en MAG ook niet, dat is nl. GESCHIEDVERVALSING
Diverse met beeld nl. 6 en een batterij zonder inclusief een recensie
Een krant heet dat wel te zijn. #Onafhankelijke bron. Wel eens ergens bij geweest en klopte het? Dit in elk geval niet en afspraken en contracten zijn niets waard , want die foto mocht alleen in de context. Net als in Max live.
Thuis? Over de dbnl deze stond er. Waarom hij weg is? Ach er is wel meer weg. J’accuse op op zoveel fronten.Ooit een collectors item ? Mijn visitekaartje .
Zo lang gewerkt en nog zo vroeg., zie ik op de klok. Met een vingertje in zijn mond staat Pietje voor de klok. Associaties en waarom? Waarachtig. Mijn #hyperthemesia !
#GEEN OPENBAAR KUNSTBEZIT
Tja, een vergeten en te laat voor de update. Linda de Hartogh zat op dezelfde lagere school en kwam wel bij ons, ze woonde vlakbij met Teddy Schaank en Ko van Dijk. Kootje zei ze. Geen broodje van. Ik woonde al hier en maakte met mijn ouders een wandeling bij de Tafelberg. Ze liep daar met haar moeder, op weg om naar haar toe te gaan , voelde ik een afwerende houding . Geen behoefte aan uitleggen etc. En zij kon niet weten , hoe ik daar overdenk, *#
Gelukkig nu wel later , een poosje geslapen.
Meer verlenging over joods en niet joods. Karen de Jager benaderde me op Facebook en ik werd uitgenodigd voor het Forum . Oka, maar houdt u er wel rekening mee, dat ik geen abonnee ben en dat ook niet wil worden .
Keurig een present exemplaar, de beroerdste foto van Ole. Lijzig. Ik was kwaad . Wanhoop had ik niet gebezigd . Meegenomen in mij n boek. Heb ik het door gestreept en er bij gezet . Vrede een Utopie.Toen gebeurde er iets curieus , emigreren komt niet in me op. Maar ik kom het dicht bij de orthodoxe therapeut . Me tanden laten zien. Natuurlijk kan het niet . Ja de mens individueel. De rest getuigt niet van historisch besef.
Tekening 1959 onbewuste aanzet tot op transport. In dat roemruchte Barlaeus Gymnasium, waar in de Bibliotheca Barlaeanorum een deel van mijn boeken ligt.Nieuwe uitgave 20 oktober 2021 met een nieuw isbn 9789464359107 Mijn Odyssee Manja Croiset bij bol.com https://www.bol.com/nl/nl/p/mijn-odyssee/9300000052462002/?bltgh=kgrvZI1L7XtejDzM2XRGkA.2_9.11.ProductPageDeze met een andere rugtekst , maar congruent blijven naast elkaar bestaan . Isbn 9789464057508
Een zware zwangerschap en een zware zwangerschap. Net zoals de mijne.
Een absurd, surrealistisch leven.
Decennia is gebracht of alles mijn schuld was, volgens mij was het Hitler. Laat in hun leven hebben mijn ouders dat erkend, voor de buitenwacht is het gebleven. Een enkele die het weet en gelooft.
Onder alle omstandigheden thuis werd al even morbide. Mortibus ben ik dan nog net niet. Vele boeken geschreven en andere ToBprestaties geleverd.
Tot mijn laatste snik zal ik voor rechtvaardigheid blijven strijden.Dat ik me zo strijdbaar voel , kan ik niet oprecht zeggen.
Symbolisch het eerste exemplaar een anachronisme. https://youtu.be/NejdTHtbctM wel bijzondere mensen ontmoet. Maar wat is bijzonder en wat is een statistiek? Hokjesgeest. Hoe betrekkelijk is een mens? Verder gaand dan Abel Herzberg. Een planeet die miljarden jaren oud is en waarin een mensenleven nog geen speldenprikje is vast gelegd in mijn filmpje agony https://youtu.be/2XL_eFNJrys
Wikipedia is een farce en geen encyclopedie , waar ze niet weten wat het besluit aan de Wannsee is, ik ben gereduceerd tot een hobbyist. Wat is hun eigen opleiding en staat van dienst?
Hier blijf ik bij en in. Plus dat Europees Hof voor de Rechten van de Mens. U kunt niet meer zeggen dat u het niet geweten heeft. De film door Willy Lindwer samen met mij de Engelse versie https://youtu.be/lLxyZaF_w-Q en mijn inleiding voor de niet de erkende uitzending in het Nationaal Holocaust Museum in oprichting. https://youtu.be/iqWO1dFT8Bk
En de snapshot/ high lights https://youtu.be/LIZPRsMrW-U Hoe leg je uit dat hoe pijnlijk typen ook geworden is, dat het eenvoudiger is dan eten of drinken?
Ondanks wat ik naar aanleiding van het schandalige gedrag bij de opening van de opening van de groepspraktijk gezegd heb, heb ik niet kunnen bevroeden. Vaak zijn woorden er eerder dan de impact. Hoe vaak heb ik ethiek en zorgvuldigheid gehoord? ZORGPLICHT betekent het tegenovergestelde van wat voor de hand ligt. Het Nederlands van een doorsnee academicus is niet wat je er van mag verwachten . En dit alles is geboekstaafd .
Je kunt 75 jaar oud en bedgebonden door een verwoesting van je zenuwstelsel progressief invalide. #MedischMissers Goedgekeurd #euthanasie op #neurologische grondslag en kennis van artsen is ontoereikend. Verkeerde CIZ indicator #hokjesgeest
Toch al geen lijntjes, (geen coke), maar instanties bellen te doof en niet verstaan.#Kansop#VerkeerdeBeslissing
Waar #Levensbeeindiging volledig #Acceptabel is. Ja, ook door #Artsen en #Familie #KrachtEnMiddelenOntbreken#Marteling als #typen met 1 vinger makkelijker is dan #EtenEnDrinken. #NietKunnenLezen noch #MuziekKunnenLuisteren .
#JarenInEenKamerLiggen en meer en in meer inleveren. En verwaarlozing. Ik jaren geleden al zei #LeefdeIkMaarInEenOorlogsbied en werd #Doodgeschoten.
Heel #BewustVanWatIkZei. En gemeend en nu wel heel ver heen , maar niet onder #Regime van #’Vakkrachten’
Nog altijd op zoek naar erkenning , na deze recensie – hij zou me op komen zoeken- kreeg hij vele reacties met vragen over mij en heeft hij zich tegen me gekeerd. Zijn woorden: “ mijn honden hebben een beter leven dan jij”Inmiddels 5 e druk en €38,95.Zo goed deze uitspraak, op deze wijze vorm gegeven na zijn overlijden,Hella zei buiten in haar clownspak: “ het spel der vergissingen” wel zeer snel gekalmeerd. De behoefte aan de receptie heb ik niet meer gehad. Omdat je bij een foto van mij gekregen iets zei, dat niet waar was. Jij hoort dingen ik ook. Naar ik begreep is de tekst veranderd. Blijft waarom is een schilder belangrijker die vermoord wordt erger dan een straatveger? Mensen met familie. Mijn grootvader was dan slechts “de dood van een handelsreiziger” toneel. O.a gespeeld door Croisets. Ergo conclusio belangrijk .
En je brief in de trant van: “ je wil niet weten wat hier allemaal gebeurt” En de kosten van de advocaten rijsen de pan uit. Wilde je ooit wat hier gebeurt? Nee, ik ‘MAG’ het echtpaar niet zo understatement. “Heb je die brieven aan mij doorgestuurd ook ingezet? “ Meer dan dit ga ik niet
doen, maar laat je duidelijk zijn: “ ik ben geen gebruiksvoorwerp. Dop je eigen boontjes dat moet ik ook doen. Je bent 74, geniet van je man en (klein)kinderen. O, ja je opende met, dat je iets gehoord had over gebruik van mijn werk en dat vond je ‘echt’ erg en dat geloofde je. De rest niet? Ze hebben me behoorlijk dwars gezeten en op veel manieren geprobeerd me te dwars bomen. En dat is ze gelukt en dat ging heel ver tot bellen van iemand, die ik ken en gebruik van foto’s, vele malen gehackt maar van plagiaat is bij mij geen sprake. Je vertelde zaken betreffende een halve neef, absoluut onwaar. En die heb ik ontzenuwd. En over de begrafenis van Eva: “een toneelstuk is er niets bij” Exact weet ik het niet meer, je speechte – ik heb de helft maar gehoord – je zuster begon te krijsen en vloog de aula uit. Freek erachteraan. Het was te chaotisch om daar een helder beeld van te krijgen. Ik schuifelde achter Frits Barend en Annemarie Oster naar buiten en hij zei: “zoiets doe je niet” Er zijn geen opnamen van die middag en de waarheid valt nooit meer te achterhalen over die middag. Veel andere zaken wel. Maar was je zelf brandschoon die middag? Geen idee. Nee, het echtpaar heeft vuile handen en dat gaat ver. Ik heb me gedistantieerd, ik ben ziek en verwaarloosd en heb wel andere dingen aan mijn hoofd. Frans gebruikte mijn ‘casus’ voor lessen, maar je wist niets behalve jong opgenomen naar de documentaire heb je nooit gekeken. Plus ik laat me noch door de ene zijde noch door de andere manipuleren. Als zij nu eindelijk in hun eigen valkuil vallen zoals jij nu dan is het klaar of dat ooit gebeurd? Ik denk van niet.
Bij toeval stuit ik op dit anderhalf jaar geleden geschreven stuk van Emile Schrijver over de herdenking van 6.000.000 joden/lees MENSEN in de staat Israël (en andere facetten)
Ik heb dat niet anders kunnen zien – waarin nooit generaliseren- wij “vieren” de moord op 6.000.000 mensen. Groots opgezette banketten etc. Je kon het zo gek niet bedenken of het was er. Los van de Pecunia , hypocriet. Een kampeerbedje en een bordje soep, lijkt me meer dan voldoende en passender. Goed Willem Alexander ging op bezoek in een tehuis voor overlevenden, daar had hij veel van geleerd Moet ik dat positief zien? Kon dat niet dichterbij?
**Ooit was ik op 4 mei met mijn vader in Westerbork bij het spoor. * zie noot (Op 4 mei droeg Cohen geen keppetje) De regen kwam met bakken uit de hemel. Wat deed mijn vader? Hij zette zijn hoed af. Voor hem vanzelfsprekend.
Hij stond wel onder slechtere omstandigheden op de Appelplatz. Ook daar onder een wolkendek van paraplu’s.
Het kon erger op andere plekken voerden staatshoofden openlijk anti-joodse gesprekken met Arabieren. Ik ben me altijd af blijven vragen wie dit waanzinnig grote feest gefinancierd heeft, buiten alle proporties. Enige ingetogenheid lijkt me meer op zijn plaats. Behalve dat er groots is uitgepakt, wie heeft die reisjes betaald? Misschien heeft dat ergens gestaan en is dat mij ontgaan? Ik weet wel, dat ik diep geschokt was en ook dat het weinig effect gesorteerd heeft. WA heeft toen wel op 4 mei iets over Wilhelmina gezegd, maar is het beleid in landen met op zijn minst anti joodse tendensen veranderd ? Wel, nee. Mede daarom is het vertrek van Naor Gilon extra schrijnend, hij stak wel een hart onder de riem van slachtoffers hedentendage. Een ander facet, tijdens de bijeenkomst in het Wertheimpark werd de burgemeester droog gehouden door paraplu’s. Deden ze dat op Appelplaatsen ook? Een soort boomgaard/Pardesh (Zo spel je dat tegenwoordig het accent is verdwenen, meestal schrijf ik het daarom Auf Deutsch) Nou, ik hield het niet droog. *27 januari Als ik dan toch bezig ben, refereer ik aan de correspondentie, die ik ooit voerde met oud-burgermeester Job Cohen. Alle burgermeesters dragen keppeltjes. Waarom? Uit respect. Waar is het respect voor de ongelovigen? Als je een joodse burgemeester bent, en je bent zelf religieus je levensovertuiging, prima, maar anders is het respectloos t.o.v. de ongelovigen. Hij had er persoonlijk geen moeite mee, maar ook nooit bij stilgestaan en vroeg of ik accoord ging om mijn brief door te sturen aan het Auschwitz comité. Daar is niets meegedaan. Helaas.
Nooit van plan echt te versturen. Zonder aan iemand te vertellen gepost. En nagenoeg p.o. antwoord.
(Wel was mijn vader woedend dat hij als oud gevangene van Kamp Amersfoort niet en Bobo‘s wel een afdakje zaten. Hij is nooit meer terug geweest, dat beleid is onder mevrouw Meershoek wel in positieve zin veranderd.)
**En het bleek een extra dimensie, het was buitengewoon indrukwekkend. Het jaar erop zonovergoten. Een andere sfeertekening . Niet religieus zijn, betekent niet dat je gevoelloos bent en het is inconsequent dan een vrouwelijk burgemeester een pruik. In diezelfde tv. uitzending was er een interview met de onderwijzeres van een joodse school, de kinderen konden niet buiten spelen anders werden ze belaagd. Bovendien hebben we inmiddels schuilsynagogen. En tot u spreekt een ongelovige.
Er zitten meer kanten aan, moord is moord . Gelovig of niet gelovig.
Echter als je als jood leefde was een Davidster in je leven normaal, bij ongelovigen de jodenster niet. Het brandmerk van de Nazi’s. Om het dichtbij huis te houden, mijn moeder leed daaronder jodensterren als gedenksteen, Te laat kwam ik erachter dat de zo hoognodige Namenwand opgebouwd is uit Hebreeuwse letters, discriminatie van binnenuit. Ik heb er veel tijd en energie ingestoken, mijn familie werd steeds groter. Voor wie deed ik het? Voor mijn moeder, ze zou opnieuw overstuur geweest zijn, nu ben ik het. Waar zijn we in godsnaam mee bezig?
Leben oder Theater ? Charlotte Salomon.
THEATER!
Had ik dat dan verwacht? Nee, zo naïef ben ik niet. Blijf ik zitten met de vraag, wie heeft *gala betaald? Zo is het ook benoemd. Ik heb dat wel voor mezelf letterlijk ge’boek’staafd, maar die vraag heb ik nooit beantwoord gezien. * Gala
Nu is het vakantietijd, maar als iemand mij kan inlichten op een moment dat het convenieert, wordt dat door mij zeer op prijs gesteld. Anders is het inderdaad voor de Bühne een wel heel duur betaalde klucht. Als ik dit had opgestuurd als ingezonden brief, was hij dan geplaatst? Ik vrees van niet. Vandaar dat ik Professor E.G.L. Schrijver directeur Joods Cultureel Kwartier ‘gebruik’ als doorgeefluik. * Financiering Galadiner Israël 2020
Bij voorbaat dank, kom ik nog wel bij u persoonlijk terecht 6 miljoen onder een noemer. Beter dan niets, toch citeer ik Abel Herzberg. Niet 6 miljoen joden, maar 6 miljoen maal 1 mens. Het is zo onvoorstelbaar, niet te bevatten groot. Ook alle tautologieën schieten tekort schieten. Daarom is het belangrijk dat wel te doen. Het gevoel is er alleen bij de nabestaanden van de slachtoffers
Ik beschouw het meteen als het verwoorden van mijn standpunt op de tentoonstelling: “ zijn alle joden wit?” Nee: “de jood” bestaat niet .
Manja Croiset een hulpbehoevend mens , die heel erg graag haar eigen boontjes dopt want het individu bestaat nergens. Mijn Arbeitzportion heb ik voor vandaag wel weer verdiend of ik dat ook krijg is een tweede.
Hoe diep dat zit, bij deze ongelovige hond, spreekt hier uit. Ik worstel er dagelijks mee. Mijn verstrekkende invaliditeit. Juist door het onbegrip in alle gelederen . Ook de cover van mijn verzameld werk is niet bij toeval de Hollandsche Schouwburg
Mijn invaliditeit vloeit voort uit dat er bij mijn moeder een taboe lag op joods en de onkunde van de hulpverlening. Partieel een kopie van Facebook, aangezien ik Professor Schrijver tag en de gezondheidszorg sorteert niet onder hem. Overal moet je tactvol registreren. Een paar jaar geleden vroeg ik een PGB hulp zonder er bij stil te staan om haar Persoonsbewijs.
Niet alleen artsen. CIZ WMO Zorgkantoor en ja ook JMW ,( eigenlijk was dat het ergste, zgn. gespecialiseerd . Vergeet het maar) allemaal standaard vragenlijstjes.
Zet vooral je licht onder de korenmaat.
En dat doe ik dus.
Wijs denken en wijs handelen gaan niet per definitie samen. Manj Croiset
Geen kracht om te kopiëren wat ik op Facebook schreef. Mijn weblog verbonden met Facebook. Helaas bestaat die mogelijkheid er andersom niet.
Niet alleen desinteresse, onwetendheid bij zgn. vakmensen. Slechts 2 mensen treft geen blaam. Beiden ontbeer ik, de een is kapot gegaan aan de wantoestanden hier, de ander een overmacht situatie. Aan hen is onderstaand boek opgedragen of het zover komt? Reasonable doubts.
Mijn hele familie was uitgeveegd, zoiets doe je niet.
Van onderaan de trap zag hij, voordat zij
Hém zag, hoe zij aanstalten maakte om
Af te dalen, haar hoofd gewend naar wat haar
Vrees aanjoeg. Zij hield haar aarzelende stap
In, om nog eens reikhalzend achterom te zien.
Hij steeg haar nader met de woorden: “Wat zie je
Toch de hele tijd daarboven – ik wil het weten.”
Zij draaide zich om, zeeg op haar rokken neer,
Haar ontstelde gelaatsuitdrukking versomberde.
Om tijd te winnen zei hij: “Wat zie je toch,” terwijl
Hij de treden beklom tot waar zij gehurkt zat.
“Ik wil het weten, nu – vertel het me, lief.”
Van haar kant ontzegde zij hem elke steun door
Een miniem verstijven van haar hals, en zwijgen.
Zij liet hem kijken, overtuigd dat hij, blind schepsel,
Niet zien zou; en een poosje zag hij niets. Maar
Tenslotte mompelde hij: “O,” en nogmaals, “O.”
“Wat is het – wat?” vroeg zij.
“Ik zie het nu.”
“Niet waar,” betwistte zij. “Vertel dan wat het is.”
“Wonderlijk dat ik het niet meteen zag.
Ik heb het vanaf hier nooit eerder opgemerkt.
Ik moet eraan gewend zijn – dat zal het zijn.
Het begraafplaatsje waar mijn familie ligt!
Zo klein als een raamkozijn is het geheel.
Niet veel groter dan een slaapkamer, wel?
Er staan daar drie leistenen, een van marmer,
Breedgeschouderde stenen in de zon boven
De heuvel ernaast. Die doen er nu niet toe.
Nee, ik snap het: het gaat niet om de stenen,
Maar om het grafheuveltje van het kind – ”
“Niet doen, niet doen,” schreeuwde zij.
Zij schoot achteruit, deinsde weg onder zijn arm door
Die op de leuning rustte, liet zich de trap af glijden
En keerde zich met zo’n beangstigende blik naar hem
Om dat hij, voor hij er zelf erg in had, twee keer zei:
“Mag een man niet spreken over zijn gestorven kind?”
“Jij niet! O, waar is mijn hoed? O, die is overbodig!
Ik moet hier weg, naar buiten, de frisse lucht in.
Ik weet niet of er een man bestaat die dat wel mag.”
“Amy! Ga deze keer niet naar iemand anders.
Luister naar me. Ik kom de trap niet af.”
Hij ging zitten, de kin tussen zijn vuisten.
“Er is iets dat ik je graag zou vragen, lief.”
“Jij weet niet hoe je het vragen moet.”
“Help me dan.”
Als enig antwoord beroerde haar hand de deurklink.
“Mijn woorden kunnen haast alleen maar kwetsen.
Ik weet niet hoe ik over iets moet praten zoals
Het jou belieft. Maar misschien kan ik het leren,
Zou ik denken. Ik weet alleen niet hoe.
Een man moet tussen vrouwen deels afstand doen
Van zijn manzijn. We kunnen afspreken dat ik
Me verplicht me niet te bemoeien met elk
Detail dat jij van zins bent te noemen.
Al hou ik niet van zoiets tussen geliefden.
Twee zonder liefde kunnen er niet zonder. Maar
Twee geliefden kunnen daar niet mee leven.”
Licht bewoog de deurklink. “Nee – ga niet.
Loop er dit keer niet mee naar een ander.
Vertel het me als het iets menselijks is.
Sluit mij niet buiten je verdriet. Ik ben niet
Zo heel anders dan andere mensen, zoals jij mij
Daar afstandelijk laat voelen. Geef mij een kans.
Ik denk echter dat je het ietwat overdrijft.
Hoe kwam je ertoe te denken dat het er vooral om
Gaat het verlies van je eerste kind zo ontroostbaar
Op te vatten – in het aangezicht van de liefde.
Me dunkt, er is genoeg nagedachtenis aan hem besteed – ”
“Zie je nu hoe sarcastisch jij bent!”
“Nee, dat ben ik niet!
Je maakt me boos. Ik kom naar beneden, naar je toe.
God, wat een vrouw! En nu is het al zover dat
Een man niks over zijn dode kind mag zeggen.”
“Jij mag dat niet, jouw woordkeus deugt niet.
Als je enig gevoel had, jij die met eigen
Handen – hoe kon je? – zijn grafje dolf.
Ik zag precies vanuit dat raam daar hoe jij
Het grind telkens de lucht in wierp, zo, zo
Omhoogwierp en het lichtjes neerdaalde
En van de hoop naast het gat afrolde.
Ik dacht: Wie is die man?Ik kende je niet.
En ik sloop de trap op en af om opnieuw
Te kijken, je schop bleef maar omhoogzwiepen.
Toen kwam jij binnen. Ik hoorde je bromstem
In de keuken, en ik weet niet waarom, maar
Ik kwam naderbij om met eigen ogen te zien.
Jij kon daar zitten met je schoenen, bemodderd
Met de vochtige aarde van het graf van je kind
En maar praten over je alledaagse zorgen.
Je had de schop daar buiten bij de ingang
Tegen de muur gezet, ik heb het zelf gezien.”
“Ik zal de vreselijkste lach die ik ooit slaakte slaken.
Vervloekt zij ik, God, als ik niet geloof te zijn vervloekt.”
“Ik kan precies de woorden die jij zei herhalen.
‘Drie mistige morgens en één regenachtige dag
Verrotten de beste berkenroedenheg die een man
Aan kan leggen.’ Denk je eens in, die woorden, toen!
Wat had de rottingsduur van een berk te maken
Met wat zich in die verduisterde zitkamer bevond.
Dat kon jou niet deren! De dikste vrienden zijn bereid
Iedereen tot in de dood te volgen. Komt het opeens zo ver,
Proberen zij net zo makkelijk vooral niet mee te gaan.
Nee, vanaf het ogenblik dat je doodziek bent,
Ben je eenzaam en sterf je nog eenzamer. Vrienden
Doen alsof ze je volgen tot in je graf, maar je ligt
Er nog niet in of hun geest wendt zich af en
Spannen zij zich in naar het leven terug te keren,
Naar de levenden en naar wat zij kunnen bevatten.
Nee, de wereld is slecht. Niet zo’n verdriet had ik
Als ik dat veranderen kon. Dan niet, o dan niet!”
“Kijk, nu is alles eruit en voel je je beter,
Nu hoef je niet weg te gaan. Je huilt. Sluit de deur.
De angel is eruit: waarom die erin te laten.
Amy! Er loopt iemand buiten hier naar toe!”
“Jij- o, jij denkt dat praten alles oplost. Ik moet
Weg – dit huis uit. Hoe krijg ik je zover – ”
“Als – je – dat – doet!” Al wijder ging de deur.
“Waar wil je heen? Vertel dat eerst eens.
Met geweld haal ik je terug. Reken maar!- ”
Gedicht van Robert Frost, overgebracht door W.S.
Met dank aan de vertaler Wijnand Steemers, die dit zo bescheiden ondertekent, subtieler overgebracht. Boodschap-mijn invulling- hij ondergeschikt in dezen.
Natuurlijk denk ik hieraan. Mijn grootste verdriet in mijn veel bewogen bestaan, het lijkt me dat ik dat wel zeggen mag.
Nee, ik ben geen moeder…
#Medische MisserEn dan opeens toch de Shoah…..kinderlijkjes…
En dan opeens toch de Shoah…..kinderlijkjes…
#Activist
Niet voor de Poes wel voor de Leeuwen 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.