Je kunt niet je hele leven watertrappelen. citaat zie onder © Manja Croiset

Uitspraken van anderen voor mij en een paar (oude) tekstjes van mezelf.

Je kunt niet je hele leven watertrappelen.

                                                                                 Hal Droogleever Fortuyn In een eerder stadium zei hij:

“probeer te verdragen onder wat voor omstandigheden dan ook”

Dat het een gepasseerd station is, weet hij al heel lang. Ook van hem,

“ik ben niet weg, ik ben ergens anders”.

Decennia eerder.

“Je bent mijn duikelaartje, dat koppie komt altijd weer boven”. Haaye Beima.

“Je bent de ongelukkigste mens, die ik ken”. David Rabbie ( hij zou een beroerte krijgen als hij wist dat hij nu met naam en toenaam wordt genoemd) een verbod voor mijn boeken en de film, me daar toen wèl aan gehouden. Maar toch ondanks alles en de afhankelijkheid, die bedreigend is. Ik doe wat MIJ goed dunkt. GENADE BROOD OM WILLE VAN DE AFHANKELIJKHEID DAT VERTIK IK. Ik val nog liever letterlijk dood.

Van mij:

you cannot live

only by willpower

determination is

not enough to survive

u cannot live only by willpower determination is not enough to survive.   Een psychiater. Jaren zestig:

“je bent toch geen stuk wrak/drijfhout” ( ik weet het niet meer exact) Dr. Weyne.

Emotioneel niet meer, maar mijn lichaam drijft zo’n beetje, niet slapend niet wakker soms toch half coma-achtig…

Over wrak, die man van je bent de ongelukkigste…kon liefdevol zeggen;

“mijn wrakje”!

En over slapen en wakker zijn, een soort van eb en vloed. Aanspoelen wegebben… Nooit totaal wakker, nooit totaal slaap, alhoewel ook af een poosje coma-achtige toestanden.
En zo niet des Manja met haar geluidsgevoeligheid dan door een elektrische zaag heen slapen!!!

Maar oudejaarsnacht was een aanslag, niet alleen qua geluid eveneens door de opmerkingen.

De verzorgende van vandaag, nog zwakker dan dinsdag en je lijkt wel grijzer!

 Nooit gedacht dat mijn lichaam mijn geest zou verslaan. Ik weet dat al iets langer. De lenige katachtige Manja. Opdrukken moest ik me allang of geholpen worden bij het gaan, maar lenig nog altijd ook liggend nog gewoon, mijn voet naar mijn mond etc. Als ik nu wel eens naast mijn bed lang is het een hele tour daar weer in te komen. Dot had ik zomaar kunnen zijn en

Dit heb ik gekund…..